Przystanek

Codziennie na przystanku o 07.00 rano Klaudia spotykała starszą panią z wnukiem. Lubiła z nimi rozmawiać. Pani Jadwiga Opolska, pomimo sędziwego wieku dobrze rozumiała wszystkie jej kłopoty. Dziewczynka czasami myślała : „ Dziwna ta kobieta , rozmawiam z nią , ona radzi mi jak pozbyć się kłopotów , a ja o niej nic nie wiem. Nic prócz tego , że jej wnuk , chodzi do 2 klasy podstawówki , i jest ode mnie 4 lata młodszy. Ciekawe.”
Dziś także dziewczynka spotkała kobietę na przystanku.
-Cześć Klaudia !!!
-Dzień dobry pani.
-Jak minęła noc ?? Wyspałaś się ?? - kobieta zagadnęła dziewczynkę wsiadając z nią i wnukiem do autobusu.
-Wyspałam ?? To w moim przypadku niemożliwe. Nie mogłam się oprzeć oglądnięciu mojego ulubionego serialu.
-Wiem dobrze o czym mówisz. Co prawda w moim wieku nie było telewizji , ale książkami się zaczytywałam.
-A jak pani minęła ostatnia doba ??
-Nie najlepiej. Ogrzewanie siadło w domu. Mąż musiał palić węglem. Śmierdziało jak nigdy.
-Współczuję. O , już nasz przystanek. Wysiadamy.
-Idź kochanie , żebyś się nie spóźniła , my z Olkiem jeszcze pójdziemy mu kupić drugie śniadanie.
-Dowidzenia – odrzekła Klaudia i pobiegła do szkoły.
Zaraz po dzwonku na lekcje wszyscy uczniowie zamiast na lekcje , poszli na dużą salę gimnastyczną poprowadzeni przez nauczycieli.
-Co to może być ?? Przecież wczoraj nie mówili o żadnym apelu. - spytała się Klaudii koleżanka
-Nie mam pojęcia , ale mam przeczucie , że nasza pani dyrektor doszła do wniosku , że – udawanym głosem dyrektorki powiedziała – „jesteśmy bardzo niegrzecznymi uczniami , i jeżeli w naszej szkole , będą się dalej zdarzać incydenty zrywania desek klozetowych , wezwie policję.”
Dziewczynki wybuchnęły śmiechem , za co zostały skarcone mrożącym wzrokiem nauczyciela.
Wreszcie cała szkoła zgromadziła się na dużej sali gimnastycznej. Pani dyrektor , ubrana na czarno zaczęła mówić:
-Dzień dobry wszystkim. Wiem , że jesteście zdziwieni tym niezapowiedzianym apelem , ale gromadzimy się tu gdyż ostatniej nocy na ulicy Kwiatowej doszło to strasznego wydarzenia. - Klaudia wzmożyła uwagę. Co też takiego mogło się stać dwie ulicy dalej od niej ?? - Z tego co jak na razie dowiedziała się szkoła wynika , że tragedii rodzinnej . Ucznia naszej szkoły – Wojtka Opolskiego , jego babci – Jadwigi Opolskiej i dziadka – Marka Opolskiego. Z niewyjaśnionych powodów zaczadzili się dwutlenkiem węgla. Proszę uczcijmy ich pamięć minutą ciszy.
Dla Klaudii minuta trwała godzinę. Nic nie rozumiała. Cały dzień była roztrzęsiona. Nie wiedziała co oznaczają wydarzenia z ostatniej godziny.
Następnego dnia normalnie poszła na przystanek. Nie zastała ani staruszki ,ani jej wnuka.

Brdzo ciekawe, ale jakim sposobem spotkała ich na przystanku?

Oto jest pytanie Smile

- retoryczne. Nawet ja nie wiem ...aaa...

szkoda ze takie krótkie, brakuje mi daleszej czesci